Ik heb zojuist mijn derde verblijfsvergunning aangevraagd. Wat grappig is: hoe lang ik hier ook al ben, de medewerkers van ING spreken me nog steeds eerst in het Engels aan. Dat komt omdat ze gewend zijn aan buitenlanders. Ik krijg altijd een “Sorry!” of “Excuses!”—waarop ik antwoord: “Geeft niets hoor, het gebeurt altijd.”

Ik krijg mijn hele leven al complimenten over mijn Nederlands, ongeacht hoe lang ik hier woon. Zelfs na bijna 17 jaar, en terwijl ik mijn NT2 II-diploma al 9 jaar geleden heb gehaald. Ik hoor nog steeds de vraag: “Hoe heb je dat gedaan?”—ook al is het antwoord simpel: “Ik woon hier al lang genoeg, het moet kunnen.”

Een van de redenen voor mijn niveau is precies de tijdfactor. Met genoeg tijd kun je alles leren. Als kind leerde ik in 10 jaar goed Engels; hetzelfde moet gelden voor andere talen, zelfs als je volwassen bent. Na 5 jaar bereik je een beginnersniveau, zoals een kind van 5. En na 10 jaar moet je het goed genoeg beheersen om literatuur te lezen—net als een kind (nou ja, kinderen van vroeger, zonder elektronische apparaten). Dus het is niet zo vreemd dat ik de taal zo goed spreek. Wat wél vreemd is: iemand die hier 20 jaar woont en nooit de moeite heeft gedaan om te leren. De domste mens kan na 20 jaar toch praten als een kind van 5? Meer dan genoeg, dus.

Deze post gaat over hoe ver ik hier ben gekomen, en op welke manier. Hoe ik dit niveau heb bereikt, en wat ik nu met de taal doe terwijl ik andere taal probeer te leren.

Mijn eerste kennismaking met de taal kwam via mijn huidige partner. We speelden online een spel samen met anderen, en een groepje dat af en toe Nederlands gebruikte. Soms vond ik dat best irritant, zeker als we met z’n allen aan het spelen waren. Toen ik vroeg om Engels te gebruiken, kreeg ik van mijn partner het antwoord: “Leer gewoon Nederlands.” Ik vroeg: “Wie gaat me dat dan leren?” En de rest is history. Zo begon mijn ontdekkingsreis met een taal waarvan ik niet eens wist dat die bestond.

Terwijl ons romantische verhaal zich plaats vond, was ik druk bezig om Nederlands te leren voordat ik naar Amsterdam zou vliegen. Ik had al gemerkt dat Rosetta Stone goed werkte voor Japans, dus waarom niet voor Nederlands? Daar begon ik mee. Mijn Amsterdamse familie, waar ik een jaar als au pair zou meewerken, stuurde me ook een basiscursus Nederlands met CD. Met die twee hulpmiddelen redde ik me wel.

Eenmaal in Amsterdam volgde ik A1-cursussen, waar ik de taal meer ging gebruiken. Toch was ik nog een beetje verlegen. Met de kinderen ging het steeds beter, en tegen het einde van dat eerste jaar konden we steeds makkelijker communiceren.

Qua immersive technieken voor taal leren, had ik wel geluk. Die kinderen konden geen Engels spreken, en mijn partners familie bleef zoveel mogelijk Nederlands praten. De komende twee jaar studeerde ik sporadisch zelf Nederlands, met hulp van tijdschriften zoals Flow en Happinez. Dit was alleen tijdens mijn bezoeken elke 3-4 maanden.

Uiteindelijk verhuisde ik in 2012 naar Nederland, omdat mijn hele familie naar de VS was gemigreerd. Mijn keuze was toen simpel: naar Nederland emigreren met mijn partner, in plaats van naar de VS. Ik ben altijd zelfstandig geweest, dus ik had een afspraak gemaakt met mijn partner: ik zou mijn eigen verzekeringskosten en cursussen betalen, en verantwoordelijk zijn voor alles in huis totdat ik een baan had. Uiteindelijk werd de afspraak dat ik de helft van de cursussen zou betalen; hij vond het een gezamenlijke kosten om samen te kunnen wonen.

Zo begon ik, na 3 jaar, aan mijn A2/B1-cursus bij Taal Taal in Den Haag. Voor die cursus gebruikten we Nederlands in Gang (A2). Ik vond dat boek zo goed dat ik daarna zelfs de B2- en C1-boeken uit dezelfde serie kocht (die C1-ben ik ergens kwijtgeraakt, ik kan hem nergens meer vinden!).

Na 6 maanden was ik klaar om mijn eerste ‘echte’ baan te zoeken. Maar dat vond ik niet zo makkelijk. Dus begon ik eerst als kamermeisje in een nieuw hotel, tot er iets beters langs zou komen. Toen ik besloot dat de horeca wel bij me paste, vond ik een baan in een ander nieuw hotel – waar ik de komende 8 jaar zou doorgroeien.

Dankzij een studiebonus na een jaar met goede prestaties, begon ik in 2016 aan een B2/C1-cursus om mijn NT2-II-examen te halen. Ik hoefde die cursus toen niet te volgen voor mijn verblijfsvergunning (de regels waren anders), maar ik wilde niet zomaar de minimale inburgeringscursus doen. Nee, ik wilde het hoogste niveau halen. Anders was het zonde van het geld. Dus dát ging ik doen.

Bij Sagenn in Rotterdam spendeerde ik maanden aan hoogwaardig Nederlands, in een ontzettend gezellig groepje die ik kan nog goed van herinneren.

Hier was ik slim in, omdat mijn levensomstandigheden het toe lieten. Ik had twee keer per week drie uur les. Vervolgens nam ik de laatste twee weken voor het examen vrij om fulltime te studeren (aangezien mijn werk volledig in het Engels was). Ik verdeelde die twee weken in blokken: de helft voor input, de helft voor output.

Ik luisterde bijna non-stop naar podcasts, verslond tijdschriften, schreef uitsluitend in mijn dagboek in het Nederlands, en sprak alleen nog Nederlands met mijn partner en familie.

Ook het examen verdeelde ik in diezelfde twee categorieën:

• Dag 1: Luisteren en lezen (input)
• Dag 2: (twee dagen later): Schrijven en spreken (output)

Het werkte precies zoals gepland – ik was de eerste bij hun school die het examen in één keer haalde. Hoewel ik altijd moeite heb gehad met leesvaardigheid (mogelijk ongediagnosticeerde dyslexie), was het logisch dat mijn laagste cijfer daarin lag. Mijn hoogste cijfer? Schrijven, natuurlijk. Mijn sterkste punt (zoals je in deze blog kunt zien).

Spreken Programma II – B2	woensdag 24 augustus 2016 uitslagdatum	VOLDOENDE SCORE: 510
Schrijven Programma II – B2	woensdag 24 augustus 2016 uitslagdatum	VOLDOENDE SCORE: 561
Lezen Programma II – B2	woensdag 17 augustus 2016 uitslagdatum	VOLDOENDE SCORE: 507
Luisteren Programma II – B2	woensdag 17 augustus 2016 uitslagdatum	VOLDOENDE SCORE: 556

Deze scores zijn officieel niet eens de hoogst mogelijke. Het maximale aantal punten is 900, maar scores boven de 600 zijn al zeldzaam. Ik heb nog nooit iemand gezien die boven de 650 scoorde. Online gaan er grapjes rond dat zelfs Nederlanders zo’n hoge score niet kunnen halen. Niemand weet eigenlijk waar die 900 punten vandaan komen, en sommige jaren lijkt het maximum zelfs tussen de 700 en 800 te liggen. Ondanks deze relatief lage scores was ik ontzettend tevreden met mijn resultaat.

Mijn taalavontuur is nog lang niet afgelopen, hoewel het wat trager gaat door andere levensprioriteiten en hobby’s. Vandaar deze blog. Ik wacht eigenlijk nog op de laatste Examenbundel vwo Nederlands 2025/2026 om te zien hoe ver mijn Nederlands werkelijk is gekomen. Niet omdat ik het examen wil doen, maar puur uit nieuwsgierigheid.

Volgens deze criteria zou ik bijna C2-niveau moeten hebben. Misschien betekent dat dat ik alle woordenlijsten ken – maar als dát al C2 is, dan moet dat betekenen dat slechts 5% van de Nederlanders (of minder) dit niveau daadwerkelijk haalt! Ik las net een artikel over hoe media steeds vaker eenvoudig taalgebruik prefereren, waardoor steeds meer mensen op een lager niveau lezen. Dus ben ik dan eigenlijk wel C2? Als dit alleen voor het leren van een taal telt? Maak het uiteindelijk uit?

Ik schrijf nog steeds niet foutloos – maar dat lukt me zelfs in het Engels niet. Dankzij spellingcontrole schrijf ik nu meer dan ooit; vroeger was dat anders. Zonder die felrode onderstrepingen zou ik veel fouten niet eens zien. Tijdens het spreken raak ik vaak de worden kwijt, maar dat gebeurt me even vaak in het Engels en Spaans. Soms kan ik een woord plotseling in géén enkele taal uitspreken. De fouten die ik maak zijn volgens mij dan ook meer neurologisch dan taalkundig van aard.

There you have it! Mijn tocht met de Nederlandse taal.

Bonus, hier is een email dat ik naar mijn schoonmoeder had gestuurd tijdens mijn eerste jaar terug van Amsterdam, in 2010, met de hulp van woordenboeken (toen hadden we dit allemaal niet om schrijven makkelijker te maken).

Oct 19, 2010, 2:36 PM

Hoi 🙂 Nou, ik hoop dat ik kan zo veel in het Nederlands met jullie spreken. Ik heb mijn materiaal van Amasterdam gekregen maar ook op mijn eigen. Bijna alles van het internet, maar ook een klein boekje van grammatica en een kleine woordenboek. Ik heb ook audio om te horen en filmpjes in het internet gevonden. Ik heb ook mooie liedjes dat ik leuk vind, in het engels of Spaans naar het Nederlands vertaalt. Maar ik was alleen te spreken aan leren, maar nu moet ik ook regels aan leren voor de toekomst. Als ik nu begin weet ik dat ik kan het moeilijke examen goed doen.

Ik heb de hele morgens te studeren. Ik moet na middag werken tot 19:00 uur. Nou, ”memoriseren” is niet en moeilijk word voor mij, het is “memorizar”in spaans. Maar [partner’s naam] zegt dat het is niet zo veel gebruiken en ik moet gewoon ”onthouden” gebruiken. Ik ken nu “onthouden” maar niet eerder. Maar ik vind het verwarrend. “I want to memorize something, the act of memorizing it, not just remember it by chance AFTER memorizing it”. Zo vind ik die worden. Maar ik zal alleen “onthouden” doen.

Nou, wat leuk! Ik zal toch iets lekkers voor jullie koken! [partner’s naam] houd van wat ik heb voor hij gekookt ERG lekker. Misschien jullie ook Ik weet niet wat vind ik beter, warm of koud. Als het heet is, ik word vies en dan moet ik altijd douchen. Maar als het koud is, ik blijf schoon maar dan moet ik douchen te lekker warm worden. Nou tja, maar ik ben een beetje luilak te aankleden. Hier moet ik bijna geen kleding aan doen. Allen een mooi jurk en sandalen. Nou, daar moet ik heel veel aan doen. Maar ik vind het ook verschillend. Ik houd van verschillende dingen. Verwachten jullie voor sneeuw deze jaar? Ik vind het mooi als het niet zo veel is Het was echt veel laatste jaar! Het was ook leuk als ik heb niet zo veel sneeuw gezien voordat. Maar ook echt koud haha

Ik moet nu van lachen 😂 maar tocht ook trots op zijn!