Ik ben een boek aan het lezen over een Hippy Influencer. Nou, over haar is overdreven, maar het gaat ook over haar leven en het leven in het algemeen. Een soort filosofisch boekje over haar meningen over het leven. Dus, een boek over haar meningen en leven, allemaal vanuit haar ogen.

Wat me opvalt is niet zozeer het boek zelf, maar het feit dat dit niet het eerste boek is dat ik zo lees in Nederland. Het is ook niet een soort boek dat ik in een andere taal (voor zover ik weet) ooit heb gelezen. En het leest als een blog.

Het lijkt erop dat Nederlanders hun “blogs” in een document schrijven, beetje bij beetje, en niet live publiceren. Op een dag kijken ze of ze het kunnen uitgeven als “persoonlijke essays.” Elk “essay” is dan een paar honderd woorden lang. Een blog dus. Of was een blog zo begonnen? Of zijn Nederlanders meer cultureel geïnspireerd door de oudere kunst van het essay schrijven dan door verhalen? Hebben Nederlanders überhaupt wel ooit met de “blog“-trend begonnen?

Wordt dit ooit een boek? Wie weet.